جدول جو
جدول جو

معنی ابوعبدالله زباری - جستجوی لغت در جدول جو

ابوعبدالله زباری(زَبْ با)
محمد مکنی به ابوعبدالله بن زیاد بن زبارکلبی از علماء حدیث و اهل بغداد است. بواسطۀ شرفی از قطامی نقل حدیث کرده و احمد بن منصور رمادی از او روایت دارد. زباری اشعار بسیار روایت کرده و در نقل حدیث (برطبق گفتۀ ابن اثیر) ثقه نیست. (تاج العروس). سمعانی آرد: ابوعبدالله محمد بن زیاد بن زبار کلبی اهل بغداد است و بواسطۀ ابی مردود مدینی و شرقی از قطامی نقل حدیث کرده. و زهیر بن محمد بن قمیر و احمد بن منصور رمادی و ابوامیه محمد بن ابراهیم طرسوسی و احمد بن علی حرار و محمد بن غالب التمتام و احمد بن عبید بن نافع از او روایت دارند. ابوحاتم رازی گوید: برای دیدار محمد بن زیاد بن زبار که از مشایخ بشمار میرفت و شاعر بود رفتیم به انتظار ورود او در دهلیز خانه اش نشستیم. او که در خانه نبود پس از زمانی بنزد ما آمد، ابراز خستگی کرد ما چون نیک در او نگریستیم که او آن کس نیست که ما در طلبش هستیم و دیگر نزد او باز نگشتیم. صالح بن محمد حرزه درباره وی چنین گوید: حافظ محمد بن زیاد بن زبار. و یحیی بن معین این سخن را صحیح ندانسته است. محمد بن زیاد بن زبار بر طبق گفتۀ صالح بن محمد در بغداد روایت شعر و نقل وقایع و تواریخ ملل میکرد ولی نقلهایش معتمد نیست. (از انساب سمعانی)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(اَ عَ دِلْ لاه)
زبیری، زبیر بن احمد بن سلیمان، فقیه شافعی بصری، وی از نسل زبیر بن عوام صحابی است، وامام شافعیان بصره بود، و وقتی به بغداد رفت و اهل حدیث از وی استماع روایت کردند، او را کتب بسیار در حدیث و فقه بود، و قبل از سال 320 هجری قمری درگذشت
لغت نامه دهخدا
(اَ عَ دِلْ لاه)
بصری، متکلم و فقیه حنفی، از کتب اوست در فقه: کتاب شرح مختصر ابی الحسن الکرخی، کتاب الأشربه و تحلیل نبیذالتمر، کتاب تحریم المتعه، کتاب جوازالصلوه بالفارسیه، و ابن الندیم گوید: قد مضی ذکره فی مقاله المتکلّمین، و در نسخۀ موجوده نیافتیم، و رجوع به ابوعبداﷲ حسین بن علی بن ابراهیم المعروف بالکاغذی شود
لغت نامه دهخدا